Snellenkaart

Wat is een snellenkaart?

De snellenkaart is een hulpmiddel waarmee de gezichtsscherpte of visus kan worden bepaald in een oogmeting. Aan de hand hiervan wordt de oogsterkte bepaald, bijvoorbeeld voor een brilrecept. De kaart is in 1861 ontwikkeld door de Nederlandse oogarts Herman Snellen. Destijds was er ook geen verdere apparatuur vereist. De kaart wordt tegenwoordig nog steeds gehanteerd door opticiens en oogheelkundigen. Echter dient de LogMARkaart als verbeterde vervanging.

Snellenkaart uitleg

De snellenkaart diende als een oogtest om de gezichtsscherpte te bepalen. Door af te gaan op mensen die goed scherp konden zien toonde de oogarts aan dat het mogelijk was om de letters op de 20/20 regel te lezen op een afstand van 6 meter. Personen zonder oogafwijking zouden de objecten en figuren moeten kunnen herkennen vanaf de bepaalde afstand in een omgeving die goed verlicht is.

Er bestaan verschillende versies van de kaart, bestaande uit regels met verschillende blokletters in verschillende groottes. De letters I, J, M, Q, W en X zijn weggelaten om verwarring te voorkomen. De bovenste letters zijn het grootst en deze worden per rij kleiner. Tijdens het lezen van de kaart, test je eerst elk oog afzonderlijk. Daarna met beide ogen tegelijk. Je gaat de rijen af totdat het niet meer mogelijk om de letters te lezen. Op basis hiervan wordt een oogsterkte bepaald.

Er bestaan ook versies met cirkels waarvan steeds op een andere plek een opening zit. In dat geval moet de persoon zeggen op welke plek deze opening zit (links, rechts, onder of boven).

Snellenkaart uitslag

• 100% is de normale gezichtsscherpte van de gemiddelde persoon
• 50% gezichtsscherpte is noodzakelijk om een rijbewijs te kunnen behalen
• 25% gezichtsscherpte is nodig om hoofdletters van de krant te kunnen lezen
• 10% gezichtsscherpte wordt gedefinieerd als een blind persoon